Yabancı Kalmak

Düşünsenize dünyanın değişik bir yerindesiniz, insanlar bir şarkı dinliyor eğleniyor veya hüzünleniyor ama siz o duyguları bir türlü yaşayamıyorsunuz.

Bilmiyorsunuz çünkü onların neye hüzünlendiklerini ya da neye sevindiklerini, yemeklerine kattıkları soslarının tadından tutun mahalle sokak aralarına varana kadar her şeylerine yabancısınız, kedileri mesela yabancı olduğunuzu hissettirir gibi bakıyor size, içinizden diyorsunuz bunların kedileri bile bir garip, biliyor sanki yabancı olduğumu.

Siz de biliyorsunuz yabancı olduğunuzu, bunu düşünebildiğinize göre ait olmadığınızı biliyorsunuz ama bir umut ya da daha iyi olur ümidi ile gittiniz.

Henüz oralar da bir anınız bile yok, belki beş sene sonra birçok sokakta mekân da anı sahibi olacaksınız ama hiç biri kendi ülkenizde ki bir türkünün ya da bir şarkının sizi içine bıraktığı duygusal atmosfere kadar etkilemiyor olacak.  Belki de o türküyü kendi vatanınızda hiç sevmezdiniz bile ama o an ona karşı duramıyor ve gözyaşlarınız akıyor yanaklarınızdan.

Gönlünüz geniş değilse yapmayın, yani insanı ayırt etmeden insan olarak göremeyecekseniz, kültür ihracı yapmadan olduğu gibi kabul edemeyecekseniz gitmeyin kendinize zulüm etmiş olursunuz.

Ben mi? Bana bakmayın, Seyyid Nesimi’nin şu beyit’inde bahsettiği gibi biri olma yolunda belki baştayım belki ortasında ama dilerim sonunda da orada olurum. 

İki Cihana Sığmazam
Seyyid Nesimi

Bende sığar iki cahan, ben bu cihana sığmazam,
Cevheri-lamekan benim, kövnü mekana sığmazam.

Erşle fer şu kafü nun, bende bulundu cümlə çun,
Kes sözunü ve ebsem ol, şerhü bəyane sığmazam.

Kövnü məkandır ayetim, zati dürür bidayetim,
Sen bu nişanla bil beni, bil ki, nişane sığmazam.

Kimse gümani zenn ile olmadı hakk ile biliş,
Hakkı bilin bilir ki ben, zennü gümane sığmazam.

Surete baku me’nini suret içinde tanı kim,
Cism ile can benim, veli cism ilə cane sığmazam.

Hem sedefim, hem inciyim, heşru sirat edinciyim,
Bunca kumaşu rekt ilə ben bu dükane sığmazam.

Genci-nihan benim ben uş, eyni-eyan benim, ben uş,
Cevheri-kan benim ben uş, behrevu kane sığmazam.

Gerçi mühiti-ezemim, adım Ademdir, Adəmim,
Dar ilə künfekan benim, ben bu məkanə sığmazam.

Can ile həm cahan benim, dehrile hem zaman benim,
Gör bu letifeyi ki ben, dehru zəmane sığmazam.

Encum ilə felek benim, vahiy ile melek benim,
Çek dilini ve ebsem ol, ben bu lisane sığmazam.

Zerre benim, güneş benim, çar ilə pəncu şeş benim,
Surəti gör bəyan ile, çünki bəyane sığmazam.

Zat iləyəm sifat ile, qədr ileyem berat ile,
Gülşəkərim nebat ile, beste dehane sığmazam.

Nar benim, şecer benim, arşa çıkan hacer benim,
Gör bu odun zəbanisin, bən bu zəbane sığmazam.

Şəms benim, kamer benim, şehit benim, şeker benim,
Ruhi-revan bağışlaram, ruhi-rəvane sığmazam.

Gərçi bu gün Nesimiyim, haşimiyim, kureyşiyim,
Bundan uludur ayetim, ayətü şane sığmazam