Ölmekten Kim Korkar, Niye Korkar?

Değişiklik yapalım mı bugün? Selamsız, karşılamasız başlayalım mı mesela? Ben karşılamayım siz de alınmayın. Ne davet gerek ne de karşılama. Oturalım hep beraber rastgele, kör düğüm olalım kör düğüm. İlmek ilmek çözülelim.

Çözülelim, çözülelim de bir de kendimizi görelim. Dileğimse dikilmek bırakın dikileyim, şu ağacın gölgesine bir sığınayım. İster oturayım ister yatayım. Çözün ruhumu da uçayım ve hatta diler isem çakılayım, bırakın bizi bizimle bir an olsun, kim nere isterse o yana dönsün.

Beden denen bu kafesleri aşalım, aşalım da biraz aslımızı yaşayalım. Özümüze inelim en derinlere. Kimseyi sığdıramadığımız yerlerde, o gönül bağlarında kaybolalım.

Biraz ağırdan alalım mı bugünü? Ağırdan olsun bu an, hiç bitmeyecekmiş gibi. Demli olsun çayımız, ikramkar istemez. Herkes kendi çayını kendisi koysun, dostun dosta nazı geçer hizmet istemez.

Herkes kendi mutluluğuna sahip olsun. Gönül gönüle bağlandı ise kelam istemez. Susalım doyasıya kulaklarımız hasret kalsın gözlerimiz aşina, susalım.

Ne çok biriktirmişiz şuraya, biraz sola biraz buraya beriye en geriye. Nereye düştük nereye? Gözler gülüyor gülmesine ama kalplerden küf kokusu geliyor içerisi çürümüş. Bu çürüyen yerleri kazıyalım bugün. Bu yaraları bu yarlara kurban edelim.

Küflü köşelerde çiçekler açmasın mı hiç? Fokurduyor demlik belli ki hazır çay, dolsun bardaklar başlasın sohbet. Öyle adaletsizlik yok, kimde ne varsa koysun masaya, dökülelim döküldüğümüz yerden yeşerelim.

Şıkırdıyor kaşıklar kimine dem kimine gam çöktü, huzurlulardan huzur alalım bitaplara ikram edelim. Asılmasın yüzler,  gülsün gözler, biz bize yeteriz.

Buyuralım usul usul hele bir bağdaş kuralım, bir göz gezdirelim en sessizinden ürkütmeden, şu adam çok mesut, bu adam pek bitap, düşünelim içinden çıkamadıklarımızı, ip olalım inelim kuyuya görelim hele bu hal nicedir.

Birinde dert birinde deva biz bize yeteriz, sıkma canını hallolurlar, çok güzel düşünmüşünüzler, kelimelerden gönüllere köprüler, evvela huzur dedik.

Biraz sükût biraz tebessüm, hallolur her şey. Mevla demiyor mu “Yerden arşa günahla gelsen korkma ümidi kesme. Sen imanlı gel inkâr etme. Benim rahmetim senin günahlarından çoktur.”

Daha ne gardaş daha ne, daha güzel çağıran mı var, bundan güzel yol mu var? İndir omzundan yükünü Rabbin biliyor. Seni senden iyi tanıyor.

Pişmanlıkla boynunu bükmüşün, avuçların özürle dolmuş, göz çukurların kurumuş dünyaya doymuş. Kalbin durdu duracak, canın çıktı çıkacak, korkma seni O’ seni senden çok seviyor.

Ölmekten kim korkar niye korkar? Bu yaralardan kurtulmak değil midir ölüm, bu yükü indirmek değil midir, fanilikten özgürlüğe uçmak değil midir, değil midir kirlilerin arındığı gün ölmek değil midir?

Ya boğazımıza kadar batsaydık, sımsıkı sarsaydı dünya bizi, ya hapsolup kalsaydık, altın gümüş pırlanta mülk hepsi bizim olsa. Hayalini kuracak hiçbir şey kalmasa, yaşamaktan korkardım şu ölmek olmasa.