Neopalyum ‘KESİŞME’

“Metkan Hocam?” dedi Mafe. Şaşkınlıktan büyümüş gözlerle bakıyordu. Burada denk gelmelerine şaşırmaktan kendini alıkoyamıyordu. Metkan da son derece şaşırmıştı. Nesren Jake’nin iyi olmadığını bildiği için korkularına yenik düşmüş ve onu gölge gibi takip etmesi için birini bulmuştu. İçi ancak böylelikle rahat etmişti. Annesi ve babasının gidişi ona hiç iyi gelmemişti. Uzun süre evden çıkartmak için uğraşmıştı. Sonra evden çıkmaya başlamıştı ama bu defa da telefonu olmadığı için uzun saatler kendisine ulaşamaz olmuştu. Eve döndüğünü görene kadar, kalp sıkıntısından kurtulamıyordu. Camda tuttuğu nöbetler kendisini iyice yormaya başlamıştı. Zaten yaşanan süreci zor atlattığı için Nesren Jake’ye de bir şey belli etmek istemiyordu. Dışarıdan döndüğü zamanlarda genelde de huzurlu oluyordu. Hatta zaman zaman Metkan’ın yanında da otururur olmuştu. Bu minik gelişmeler hem Metkan’ı mutlu ediyordu hem de merak duygusuna baskı yapıyordu. Nereye gidiyordu? Ne yapıyordu? Nasıl böyle huzurlu olarak geri dönüyordu? Kendine zarar verecek bir şey yapmasından da korkunca “Görünmez Adam” iyi olmuştu.

“Merhaba Mafe” dedi.  Nesren Jake’ye baktı. O da şaşkınlık içerisindeydi. Susuyordu.

“Buyrun Hocam, hoşgeldiniz. Oturmaz mısınız? Beyefendinin ödeme işlemi tamamlansın hemen ilgileneceğim.” Dedi Mafe. Metkan o zaman Nesren Jake’nin Mafe ile bağlantısı olmadığını, yemek yemek için buraya geldiğini anlayabilmişti.

“Aslında Nesren Jake ile de oturabiliriz. Çıkıyor musun?” diyerek kardeşine soru yöneltti.

Mafe bu defa daha çok şaşırmıştı. “Günlerdir Azemet Pizza’nın müdavimi olan bu gizemli kişi Metkan Hoca ile tanışıyormuş.” Diye düşündü. O esna da Nesren Jake’nin gözlerine baktı. Soru dolu bu gözler, aradığı cevabı bulamadı. Gözlerine baktığında bildiği tüm dilleri unutmuştu Nesren Jake. Yeşil bir ton, nasıl oluyor da bu kadar huzur dolu olabiliyordu? Pek çok defa oraya gitmesine rağmen, Mafe ile göz göze gelmeye cesaret edememişti hiç. Bu zamana kadar gözlerine bakmadığı için de pişmanlık duyuyordu. Abisine döndü, “ben de, beni merak ettiğini düşünmüştüm. O yüzden kalkıyordum. Aç mısın? Buranın harika pizzaları var. Yemeni öneririm.” Dedi.

Mafe mahcup, gülümseyerek. “Mutlu olurum hocam, buyurun lütfen.” Diyebildi. Zaten oturursa bu kesişimin nasıl olduğunu anlayabilmek için sorular da sorabilirdi belki. Metkan hoca gülümseyerek oturmak için masaya yöneldi. Nesren Jake “benim her zaman tercih ettiğimden yapabilir misiniz rica etsem?” dedi. Mafe gülümseyerek tezgahın arkasına geçti ve hemen hazırlamaya başladı.

-Beni nasıl bulabildin? Diye soracağım ama korkmuyor değilim abi. Pisişik güçlerin daha da mı artıyor acaba?

-Uyurken sana küçük bir çip yerleştirdik uzman arkadaşlarla.

-inanacağımı biliyorsun değil mi?

-Yok yok şaka yapıyorum, şans diyelim. Mafe okuldan öğrencimdir. Yeri olduğunu biliyordum ama hiç gelmemiştim. Bizim eve yakın olduğu için geçerken bir uğradım. Seninle karşılaşmayı ben de beklemiyordum doğrusu. Sen nasıl keşfettin burayı?

– Dışarı çıkıp, sebepsiz yürüyüşler yaptığım bir gün denk gelmiştim. Yemek kokularına karşı koyamayarak içeri girdim. O zamandan beri de dışarı çıktıkça uğruyorum.

-Çok iyi olmuş. Sevindim doğrusu. En azından aç gezmediğini öğrendim.

-Abi tabi ki aç gezmiyorum, küçük çocuk muyum ben?

-Benim küçük kardeşim olman, senin için kaygılanmama yetiyor.

Konuşma Mafe’nin getirdiği çaylar ile bölündü. Metkan hoca gülümseyerek; “Teşekkürler Mafe. Çalışan mısın? Yoksa o bahsedilen işletmen bu mu?” diye sordu. “Hem çalışıyorum, hem işletiyorum diyelim Hocam.” Diye ekledi Mafe. “Sana da bu yakışırdı Mafe. Nesren Jake ile daha çok geliriz artık.” Diye ekledi Metkan Hoca ama Mafe’nin bakışlarından bir şey anlamadığını farkedince hemen ekledi. “Nesren Jake benim kardeşim, güzel bir tesadüf oldu burada karşılaşmamız. Evimiz de buraya yakın. O yüzden daha çok geliriz Mafe.”

Mafe tanımlayamadığı bir heyecan ve mutluluk duyuyordu. Demek bu kara şövalye Metkan Hoca’nın kardeşiydi. Peki ama bu durum neden onu bu kadar sevindirmişti? İsmini de öğrenmişti, Nesren Jake. Ne demekti acaba?

Pizzaları getirmek için içeri geçti. Girişteki aynada gözlerini gördü. Gülümsüyordu…