Korkmak Yerine Sevsek

Sanırım on yıl önceydi, tıraş olmak için berberde sıra bekliyordum ve bilirsiniz orada beklerken muhabbet mutlaka olur. Benden yaşça büyük bir abimiz sitelerde mobilya üretiminde çalışıyor ve oğlunu da ara ara yanında işyerine götürüp okumaz ise ne olacağını ona birebir gösterdiğini anlatıyordu. Kendisinin karşı karşıya kaldığı maddi ve manevi sıkıntılardan bahsederek, oğlunun kendisinin maruz kaldığı problemleri yaşamaması için böyle bir yol izlediğini söylüyordu.

Kendisi de babası tarafından böyle bir eğitim sürecine tabi tutulmuş, yani bu abimizin babası da kendi oğluna söylemiş okumazsan benim gibi imalathane köşelerinde sürünürsün diye anlatmış.

Bana göre bu süreç birçok açıdan incelenebilir. Öncelikle bahsettiğimiz abimizin babası kendi alın terine gereken değeri vermemiş, herhangi bir iş kolunda işçi olarak üretmek, emek vermek bana göre kıymetli ve değerlidir. Bu bağlamda kendi ailesinin geçimini temin ederken yaptığı işi hor gördüğü için muhtemelen kendi olmadığı gibi ailesini de mutlu edememiştir. Konumuza dönersek, kendinde başarılı olmamış bir süreci oğlunda denemiş. Kendisine sordum, peki dedim okumayınca ne olacağını biliyor oğlun ama okuyunca ne olacağı hakkında bir fikri var mı?

Nasıl yani diyerek soruma soru ile cevap verdi. Yani dedim, oğlun herhangi bir avukat, mühendis ya da yükseköğrenim ile sahip olunan bir meslek erbabı ile çalışma imkânı oldu mu? Ve sen kendi çalışma ortamını, okumazsan böyle olursun diye gösterirken, okursan da böyle meslek sahibi olursun diye herhangi bir örnekle oğluna yol gösterdin mi? Diye sordum, cevabı hayır oldu.

Kötü örnekle, okumazsan böyle olursunlar ile geçen nice hayatlar var yurdumuzda. Yurdum insanı neyden kaçtıysa onu hayatına çekti, psikolojide ki “ters çaba kuralı” gibi. Sevmeyi beceremedik bir türlü, Allah ile olan bağımızla başladı galiba, sürekli Allah korkusu öğretildi oysaki Allah sevgisi öncelikle verilseydi insan sevdiğini razı edememenin korkusu ile daha farklı bir yol izleyebilirdi belki. Bu sadece Allah sevgisi ile kalmadı tabi devlet ve millet üzerinde de aynı yol izlendi, devletten kork milletten kork nereye kadar?

İnsan, kendisini yoktan var eden hayatı bahşeden, Allah’tan neden korksun sevmek varken?

İnsan, vatandaşı olduğu, toprağında ölüleri olan ülkesinden devletinden neden korksun, sevmek varken.

Yok, illaki Allah korkusu olsun diyorsan eğer, Allah’ın haram kıldığını kendine göre eğip büküp helal olarak göstermeye çalışıyorsan kork. Tartı da ölçüde adalette haksızlık ediyorsan kork, adam kayırıp ona göre hakemlik ediyorsan kork, işi ehline vermiyorsan kork, anne babanı razı edemediysen kork, nasibin olan her şeyi hak ettiğini düşünüp Allah’ın lütfunu görmezden geliyorsan kork, insanı insandan ayırıyorsan, insanı kınıyor ayıplıyorsan kork. Zaten Allah’tan, bunlar ile alakan yoksa neden korkasın alemler’ in rabbinden.