İnsan Kalabilmek

Evet sevgili dostlar,

Geçen haftaki yazımız da dedik dünya malından hatta dünyanın kendisinden de kıymetli olanın insan olduğunu. İnsan kalabilmek para pul işi değil yürek işidir. İnsan kalabilmek diyorum, kalabilmek denildiğine göre geliş insan olarak gerçekleşiyor ama süreç neye eviriliyor orada sorun yaşıyoruz görüldüğü üzere. Aldığınız ticari emtialar, yatırım amaçlı aldığınız evler arsalar arabalar ne güzel prim yaptı değil mi? Aldığınız fiyattan on kat yirmi kat artan ürünler var elinizde, Allah daha çok versin hepinize. Öyle versin ki isteyen herkes Karun olsun. Olsun da elinizde ki bu malı kime satacaksınız o zaman için de bir planınız olsun.

Konut fiyatları arttıkça artıyor, çok güzel harika bir olay. Elinizde ki fazla olan konutu elinizden çıkarmanız gereken bir hal vukuu bulduğunda o konutu alabilecek insan sayısının da günden güne azaldığının da farkındasınızdır umarım. Kredi maliyetleri arttı, inşaat maliyetleri de arttı, yaşam maliyeti deseniz zaten aldı başını gitti, kime ve ne ile satacaksınız bu konutları veya ticari emtiaları? Alabilecek kimler var etrafınızda iyice bir bakın. Ötesi, bu konut ve emtialarınız için sizlerden yüksek oranda vergi istendiğinde neyle ödeyeceksiniz bunları? Hem evinizi alsalar hem de borçlandırsalar nasıl olur? Komik değil mi?

Bundan üç sene önce size, evden çıkmanız yasaklanacak, aşı olmazsanız istediğiniz gibi seyahat edemeyeceksiniz, güneşi bile görmeniz yasaklanacak deseler ne derdiniz? Tahmin edebiliyorum diyebileceklerinizi ama ne oldu? Ölülerinizi bile gömdürmediler size. Şimdi ne deniliyor peki, İstanbul’u terk etmeniz için teşvik uygulamaları gündemde, olur mu? Pek ala olur ve siz de kabul edersiniz. Çalışmadan üretmeden varlığını nereye kadar sürdürebilirsin ki? Hadi oldu da gittin yolun sonuna kadar, orada göreceksin kağıt paradan daha kıymetli olduğunu lahana yaprağının. Üretmeden, çalışmadan var olmayı alışkanlık haline getiren insanlar tehlikeli insanlara dönüşürler.

İnsanlar gülerek eğlenerek birbirinden uzaklaşıyorlar, sosyal medya platformlarından birinde şöyle bir videoya denk geldim. Video da yavru bir maymuna güzel kıyafetler giydirilmiş, açıklamasına da şunlar yazılmış. “ Görümcemin bayram şekeri diye yüzünü emoji ile kapatarak fotosunu attığı çocuğu”  binlerce beğeni yüzlerce yorum yapılıp gülünmüş bu gönderiye. Bunu paylaşan neden sormaz kendine, bu benim çocuğumun kuzeni, benim çocuğum için birisi çıksa da, sendemi muz ile besliyorsun çocuğunu dese ne cevap veririm diye. Bir yerde aynı kandan taşıyorlar, sorulmasında en ufak bir yanlış yok bana göre.

Ve insan, ne zaman beğenmediği ve kendinden aşağıda gördüğü biri olduysa mutlaka ona muhtaç olacağı bir durum yaşamıştır. En azından bu duruma kendinizi düşürmemek için böyle davranmayın kimin neye ve kime ihtiyacı olacağını siz bilemeyebilirsiniz, yazık etmeyin kendinize.

Sonuç olarak her şey insan ile güzeldir, “İnsanı yaşat ki, devlet yaşasın” öğüdünü tekrar tekrar zihinlere kazınması ümidi ile, hoşça kalın…