Herkesin Saygı Duyduğu Abisi…

Yaparsın Şekerim…

Şimdiye kadar hiçbir film, dizi veya kitap ile ilgili spesifik olarak yazmamıştım. Tabi ki yazarken beğendiğim yerlerinden kişilerinden sözlerinden bahsetmişimdir.

Fakat sevgili Haldun Dormen adına yapılan biyografi tarzındaki “Yaparsın Şekerim” adlı belgeseli izleyince kayıtsız kalamadım. Çünkü ben tutkuya, başarıya ve hayalleri peşinde korkmadan koşabilen insanlara karşı kayıtsız kalamıyorum. Küçük yaştan itibaren yapmak istediği şeyi net olarak bilip bu konuda ailesinin karşısına geçip istediği şeyleri korkmadan dile getirebilmek çok kıymetlidir.

Tiyatro eğitimini ABD’de Yale Üniversitesi’nde bitirdi ve Yüksek lisans derecesiyle mezun oldu. İki yıl süreyle Amerika Birleşik Devletleri’nde çeşitli tiyatrolarda yönetmenlik ve oyunculuk yaptı. Hollywood’da Pasadena Playhouse’da 4 oyunda oynadı. İstanbul’a döndüğünde önce Muhsin Ertuğrul yönetimindeki Küçük Sahne’ye girdi ve Cinayet Var başlıklı oyundaki dedektif rolüyle ilk kez Türk seyirci karşısına çıktı.

Belgeselde Haldun Dormen hem kendi ağzından hem de eski oyuncu, yönetmen, eleştirmen, sahne çalışanları hepsi ayrı ayrı anlatıyor. Neler değişti? Neler yaşandı? Kimler ne öğrendi? Bu soruların hepsinin cevabının en önemli ortak özelliği Haldun Dormen’in küçük büyük, sahne üstü ve sahne arkasında kim olursa olsun herkese sadece insan olarak davranması ve kıskançlık kibir gibi insanın kalbini karartan duygulardan yoksun insanların içindeki yetenekleri korkmadan dışarı çıkarabilme imkânı vermiş insanlara.

Bu imkânlar insanların ona farklı bir saygı duymasına sebep olmuş. Çünkü herkes diyor ki normalde bu sektörde kimse yerine insan yetiştirmez. Ama Haldun abi farklıdır diyorlar. Bu adam normal değil deli diyorlar. Kimseyi kıramayan, küsemeyen, doğduğu döneme yaşadığı zamana bakılınca gerçekten normal bir hayat yaşamamış. Bizim şuan sadece Yeşilçam’dan tanıdığımız oyuncular Erol Günaydın, Altan Erbulak, Metin Serezli, Nisa Serezli, Erol Keskin, İzzet Günay, Yılmaz Köksal, Ayfer Feray, Belgin Doruk, Ekrem Bora, Nurhan Nur, Müşfik Kenter, Nedret Güvenç zamanın en popüler ve en iyileri hep Dormen Tiyatrosundan ve o terbiyeden gelmiş insanlardır. Sadece bu kadar değil tabi ki şimdi hala aktif olan bir Dormen akademi mevcut ve liseli öğrenciler dahil hala o eğitimden yüzlerde insanlar yetişiyor ve Haldun Dormen herkesin abisidir.

Bunları burada yazarken çok basit neden olmasın ki diye düşünülebilir. Fakat kim böyle şeylere cesaret edebilir ya da kim bir insana bu kadar güvenip peşi sıra düşünmeden gidebilir ki dememek olası değil. Çok güzel anılar biriktirmişler herkes yüzlerinde gülümsemelerle bahsedeceği bir sürü hikâyeler koymuş heybelerine. 94 yaşında birinin hala bu kadar aktif olabilmesi oradan oraya oyunlara gitmesi, hocalık yapması, üreticiliğinin aktif olarak devam etmesi asla boş vakit geçirmemesi hayran olunası.

İzlerken insanın gözleri doluyor bazı yerlerde, bana bunu yapan duygusal bir şey izliyor olmak değil. Hayatı, insanların duyduğu saygı, tutkusu ve gerçekten 94 yaşında olan birinin bu şekilde bir hayata devam etmesi, yaşını başını almış insanların ödül almaya çıktıkları sahneden bu kişiye teşekkür ediyor olması benim kayıtsız kalamadığım bir şeydir. İşte gözlerimi dolduran şey bu hayranlık.

Böyle ilham verici belgeselleri izleyince kendimi motive edecek yeni bir örnek daha elde etmiş oluyorum. Hayatta üreticiliğimizin ve fayda sağlayıcılığımız her geçen gün artarak devam etmesi ümidiyle diyerek hayattan ümit kesmemeli diyorum…