Geliştiğimizi Sanmak

Evet sevgili dostlar,

Döviz kurlarının birbiri ile yarıştığı değerli madenlerin fiyatlarının arttığı, güzel ülkemin sıradan olağan günlerinden hepinize merhaba. Değer verdiğiniz madenler veya adına para denilen ve insanı halden hale sokan esir alan metaların, hayatın karşısında hiçbir değeri olmadığını görebilsek bütün insanlık çok daha rahat halde yaşayacak ama insan işte her şey istediği gibi olsa bile aceleyle yeni önyargılar bulmak zorunda kalacaktı fakat çok şükür ki böyle şeylere ihtiyacımız  yok bizim.

Dünya değişiyor yeni bir düzen kuruluyor deniliyor ve bu söylem neredeyse bütün dünya liderlerinin dahi ağzında, değişiyor da nasıl değişiyor kimse açık bir şekilde bilmiyor bu değişimin insanlık adına iyi mi olacak kötü mü olacak, kimse bunun cevabını vermiyor. Yapay zekâ güvenlik konseyi açıklama yapıyor ve şunu söylüyor, yapay zekâ insanlık için tehlikeli olabilir. Ben mi yaptım kardeşim bunu madem tehlikeli olabilir neden ısrarla güçlendiriyorsun.

Teknoloji şirketleri robotik tasarımlarında köpeği anımsatan dört ayaklı bir makine yapmışlar insanlar da bunu gezdiriyor, köpek gibi ama pisliği yok derdi yok diyorlar. İnsan daha nasıl komik hale gelebilir ki diyorsun ertesi gün daha komik hale geliyor ve şaşıyorsun, neyse ki şaşırma eşiğimiz yükseldi de şaşırmıyoruz son üç yıldır, özellikle pandemi döneminde ki saçmalıklardan sonra bu eşik arşa doğru ilerledi gitti bizde yetişemez olduk.

Şimdilerde şu söylem dillendirilmeye başladı, yeni bir pandemi süreci yaşanırsa eğer, dünya sağlık örgütü bütün ülkelerin yönetimlerini kendi istekleri doğrultuda hareket etmeye zorlayacak ve hatta bu yönde imzalar atıldı şeklinde sosyal medya da söylentiler bulunmakta.

Olmaz diyemiyorum zira 2020 yılına girilmesi ile akıl rafa kaldırıldı bütün dünya da buna şahit olduk. Hatta şöyle bir anımı paylaşmak istiyorum sizlerle;

Ankara dan İstanbul’a gitmek üzere Esenboğa havaalanın da uçağa biniş sırasında önümdeki hanımefendi bana sosyal mesafeye neden dikkat etmem gerektiğini yüksek bir ses tonuyla söylemişti ki mesafe bir metreydi ama belirlenen mesafe bir buçuk metre olmalıydı.

Neyse kendisinden özür diledik tabi bir metre kadar yaklaşmış olmak da hoş olmadı tabi.

Malum uçak kabini koca havaalanından küçük, yan yana oturuyorsunuz, iş bu ya kocaman uçakta üçlü koltuklardan sadece benim oturduğum sıranın orta koltuğu boş diğerleri full dolu.

Bir buçuk metreyi koruyamadığımız için azar işittiğimiz hanımefendi orta koltukta sosyal mesafenin rafa kaldırılıp kişisel alanın yok sayıldığı bir ortamda yolculuğunu tamamlamıştı ona bugün hala gülüyorum. Genelge ile kurum personelinin kılık kıyafeti düzenlenirken koskoca ülke bir gecede sokağa çıkamaz hale getirildi. Sorsan hepsi sağlığımız içindi.

Yaşlıları sokağa çıkarmayın diyenler, günü gelince yaşlılarımız kas kaybına uğradı neden böyle yaptınız dedi. Daha da garibi altmış beş yaş üzeri insanları için böyle bir fikir ortaya atan adamların kendileri de o yaşın üzerindeydiler, güler misin, ağlar mısın?

Güneşi görmeniz ondan faydalanmanız engellendi daha ötesi var mı? Dilerim insanlık bu yaşadıklarını sorgular ve bir daha böyle bir durum ile karşı karşıya kalırsa aklı ile hareket eder korkuları ile değil.

Kalın sağlıcakla…