Çırak

Gözlerinin gülmesi oldukça ilginçti. En son ne zaman bu duyguyu yaşamıştı? Babasının sürpriz gelişinde sanırım. O da içini böylesine ısıtırdı. İçinde bir sızı hissetti. Bir an göz yaşlarını hücumun uğrayacağını hissetti. Hemen ruh halinden çıkmaya çalışarak tekrar içeriye geçti.

Metkan hoca yine her zaman ki uzak ama yakın duruşundaydı. Bir taraftan çok samimi, bir taraftan yüksek duvarlar arasında ki o tavır artık yabancı gelmiyordu Mafe’ye. Anlayamadığı kardeşinde ki o haldi. Daha doğrusu kardeşindeki halin neden Mafe’yi etkildeğini anlayamıyordu. Metkan hoca gülümseyerek yanlarına çağırdı Mafe’yi. Şuan Guşan’ın olmasını ne kadar çokistediğini düşünüyordu o esnada Mafe de. Bir sandalye çekti ve yanlarına minik sarı kedi yavrusu gibi usulca oturdu.

-Mafe tebrik ederim. Hem çalışıp hem okumak zordur. Sen bir de hem çalışıp, hem yönetiyormuşsun. Bir kat daha arttı gözümdeki yerin.

– Yok hocam. Dükkan bana ait değil aslında. Pamuk teyzenin dükkanı. Ben burada çalışarak işe başlamıştım. Sonra pamuk teyze hastalanınca bırakamadım. Onun gibi ev yemekleri de yapamayınca gelen, giden azalmıştı. Onun çok emeği var bu dükkanda. Kapansın istemedim. Bu defa en iyi bildiğim alandan yapmaya başladım. Sonuçta bu hale geldik.

– Şimdi o kadar da kendini hafife alma. Büyük emek ve yenilikçilik ile bir adım atmışsın. Risk almışsın. Sonra hepsini göğüsleyerek, yöneticiliğini konuşturmuşsun. Biz işte okullarda bu donanıma sahip olun diye eğitimler vermeye çalışıyoruz. Sen zaten bu ruh ile yaşıyormuşsun baksana. Gerçekten çok mutlu oldum ve gurur duydum. Böyle bir kişi ile tanışmış olmak beni mutlu kılar.

– Aman hocam, valla biraz şımardım şuan ne diyeceğimi bilemedim.

– Okulda uyuklamalarının sebebi de burası mıydı? Onu söyle yeter.

– Aynen hocam. Akşam saatleri çok kalabalık oluyor. Ekstra eleman alamıyorum. Buranın parası ile pamuk teyzenin tedavisini de yaptırmaya çalışıyorum bir taraftan. Ben yokken bir arkadaş idare ediyor. Onun harici kapanma saatinden sonra da temizlik, düzenleme, hazırlık derken saat epey geç oluyor. Benim uykular da yalan işte.

– Yani tabi haklısın. Buna bir çare bulabiliriz aslında. Bizim Nesren Jake temizlik de, mutfak işlerinde oldukça iyidir. Bu aralar boş zamanları da var. O gelsin senin yanın da çalışsın ne dersin?

– Yok hocam o ne demek. Öyle şey mi olurmuş? Ne kadar kibarsınız, çok teşekkür ederim.

Ortam da yokmuş gibi konuşmaların sürmesine gülümsüyordu Nesren Jake. Abisinin algıları yine her zaman ki gibi açıktı. Ne yapmak istediğini anlıyordu. Burada mutlu olduğunu ve bunun tek sebebinin de harika pizzalar olmadığını anlamıştı. Buraya gelebilmesi için daha makul bir sebep bulmuştu. Fikrini sorsa red edeceğini bildiği için böyle yapması da hoşuna gitmişti. Burada olmak elbette ona çok iyi gelecekti. Mafe’yi daha yakından tanıyacak olması onu oldukça da heyecanlandırmıştı. Mafe’nin yanakları kızararak kırk büklüm olması hali de epey eğlendirmişti onu. Aslında söze girse konu netlik kazanabilirdi. Oysa bu durumdan çok hoşlanmıştı. Daha fazla uzatmak istemedi.

-Abime katılıyorum ben de. Tek bir şartım var. Yediğim pizzalara ücret ödemem ve ne zaman istersem dilediğim pizzadan yemeliyim.

-Nasıl olur? Ay yani tabi pizza yemek sorun değil ama nasıl yapabiliriz bilmiyorum ki?

-Bence olur, olur. Hatta çok güzel olur. Hatta bak oldu bile.

Diyerek ayağa kalktı Nesren Jake. Masalar da kalan bardakları toplamaya başladı. Mafe hem çok mahçup oluyordu hem de inanılmaz bir şekilde mutluydu. Zaten bir duygu hiçbir zaman tek başına gelmezdi. İlla yanında karşıtı da olcaktı.

Metkan hoca da ikisine de bakarak, durumdan eğlenmeye devam ediyordu. Bu işin iyi olacağından artık iyice emindi.