Biraz Daha Empati Gerek

Az önce çok güzel bir cümle okudum. Parmak izi gibi farklı olan bu kadar insanı tek tür bir yola sokmaya çalışmamız neden? Daha önce bahsettiğimiz bir konuydu bu. Herkesin yaptığı şeyleri belki de sen gerçekten yapamayabilirsin veya yapmamalısındır. Bu cümle tekrar neden bu kadar dikkatimi çekti bugün derseniz. Sabah kahvaltıda ekonominin kötü olmasından açıldı ve tabi ki konu evliliğe düğüne geldi. Annemin ifadesi şu şekilde oldu. Her şeyin fiyatı çok arttı evlenmek için geç kaldınız. Dedim ki “Anne evlilik öyle bir şey değil farkındasın değil mi?.” Güldü tabi ki dedi ama zihninde etrafında herkes evlendi senin de bir an önce evlenmen gerek diyen iç sesi içgüdüyü asla bastıramıyor. Herkes aynı sezonda evlenmeli aynı zamanda okulu bitirmeli gibi.

Bu aralar bir girişimcilik podcasti dinliyorum harika gidiyor. Dinlediğim kişi Boğaziçi Üniversitesini 8 senede bitirmiş birisi ama diyor ki asla pişman değilim yine olsa yine aynı şekilde bitirmek isterim. Türkiye’de üniversite meslek sahibi olmak için okunmaz vizyon sahibi olmak, okulun imkanları dahilinde nelerden zevk aldığını görmek çeşitli gruplara dahil olarak gelecekle alakalı yere basan kararlar almak için okunur diyor. O kadar haklı ama genel olarak baktığımızda asla yapamadığımız bir şey.

Biz çok korkak büyüyor ve büyütülüyoruz. Bizi büyütenlerde öyle bir öğretiden geldiği için gördüklerini yapıyorlar. Ama alışkanlıkların kesinlikle değiştirilebilir olduğuna inanıyorum ve insan 7’sinde neyse 70’in de de odur sözüne katılmıyorum.  Başarısız olurum korkusu, işsiz kalırım korkusu, düzenli kazancım olmazsa kız vermezler korkusu ve daha niceleri. Lisedeyken üniversiteyi, üniversitedeyken işi, iş bulunca evliliği, evlenince çocuğu gibi sonu gelmeyen bir listeyi zorunluluk olarak kucağımıza bırakıyorlar.

Hiç evlenmemiş biri evlilikle ilgili ahkâm keser, çocuk sahibi olmayan biri anneleri eleştirir, hayatında hiç çalışmamış aile parasıyla bir şeyle yapmış birisi marka giyinmeyenleri zevksizlikle suçlar. Farkındasınızdır bu listelerdeki yargıların soruların eleştirilecek şeylerin asla bir sonu yok. Çünkü insanlar bardağın dolu tarafını görmemek üzerine bir hayat kurmayı tercih ediyor. Tercih diyorum çünkü bu yargılar ve fikir yapısı eğitilebilir öğretiler bana göre. Tabi bunu gerçekten isteyip zihnimizi ve dilimizi ona göre cümleler kurup, harekete geçecek şekilde istem dışı çalışacak şekle getirebilmeliyiz.

Yediğimiz yemeği beğenmediğimizde çöpten yemek toplayan çocukları düşünüp yiyecek temiz yemeğimiz var en azından şükrünü yapsak, sabah uyanırken hep sızlanmak yerine bir işimiz olduğu için şükretsek, arabamız yok yürüyoruz çok yoruluyorum dolmuşta tost vaziyette seyahat ediyorum demeden yürümemizi ayakta durmamızı sağlayan sağlıklı bacaklarımız olduğunu düşünsek. Şuan bu satırları okurken dahi muhtemelen tabi ki şükrediyoruz diyebilirsiniz ama bu genel ya da yeri geldiğinde yapılacak bir şey değil de zihnimizi pozitife yönlendirmede, kötü fikirlerden zihnimizi arındırmada hayatımızın her durumda ne kadar yaşanılası olduğunu görmek için çabalasak. Aldığımız nefesi bile bir cihaz yardımıyla almak zorunda olan o kadar insan var ki.

Siz hiç çocuk onkoloji biriminin önünde 15 dakika bile olsa beklemek zorunda kaldınız mı? İnşallah hiç hastaneye yolunuz düşmesin ve o birimin önünden geçmek zorunda bile kalmayın fakat ne olur biraz daha düşünerek empati yaparak konuşalım. Bu konuda hep tekrara düşüyor olabiliriz fakat hayatta karşımıza çıkan durumlarda bu konuda hep bizi tekrara düşmeye zorunlu bırakıyor. Bir kişi bir kişidir diyerek devam edeceğiz. Bir anne değişirse bir çocuk ya da çocuklar değişir. Bir öğretmen değişirse sınıftaki tüm çocuklar ve onların arkadaşları kardeşleri değişir belki de. O yüzden kaçındığımız duyguları, belki de duygusuzluğu bırakıp az da olsa dikkatli davrandığımızda nelerin değiştiğine ve ne hızla değiştiğine biz bile inanamayız.

Hakan Mengüç, ‘Ben Ney’im’ isimli kitabında “Yapabileceğin en iyi şey kendini değiştirmek… Senin gönlün değişirse, dünya da değişir. Düşüncen değişirse, eylemlerin de değişir, verdiğin enerji de… Böylece hayatını da değiştirmeye başlamış olursun.” Diyor. Ve Kişisel gelişim uzmanı Leyla Bilen ise bir röportajında “Yapabileceğin en iyi şey kendini değiştirmek… Senin gönlün değişirse, dünya da değişir. Düşüncen değişirse, eylemlerin de değişir, verdiğin enerji de… Böylece hayatını da değiştirmeye başlamış olursun.” Diyerek aklın yolu da doğruya giden yolunda bir olduğunu gösteriyor.