Beyaz Gömlek

Uzun zamandır beyaz gömlek giymiyordum.

Bugün işe beyaz gömlek giyip gittim, sanırım beyaz gömleğe daha dikkatli olmak gerekliliğini unutmuşum öğle yemeğinde ilk lokmada gömleği kirlettim.

Sonra yemek yerken bir yandan da düşündüm aynı anda iki şeyi yapabiliyorum yani buda bir şeydir sonuçta. Neyse, düşünürken aklıma gelenler şunlardı;

Beyaz gömleği uzun zamandır giymediğim için daha dikkatli olmam gerektiği konusunu unutmuşum da acaba unuttuğum nice duygular var içimde diye sorguladım kendimi.

Neleri yapmak için nelerden vazgeçmişim neleri ertelemişim?

Eş, dost, akraba, çocukluk, gençlik veya ortak bir geçmişe sahip olduğumuz arkadaşlarımız ile ne zaman bir araya gelip gülmekten gözlerimiz yaşarıp karnımız ağrıdı.

Evet, hayat şartları günden güne zorlaşıyor fakat bedava olanı kendimizden neden esirgedik? Bunu anlamakta zorlandım. Anne, babadan kardeşlere varana kadar hepsi ile bir bahane bularak koptuk, konu, komşu zaten tanınmaz oldu.

Titanik batarken kurtulanlar, boğulanların çığlıklarını duymamak için filikalarda şarkı söyleyip, tempo tutmuşlardı.

Bunu yapmalarına sebep olan şey neydi dersiniz? Hayatta kalma arzusu mu? Diğerlerine yapacakları yardım kendi hayatlarını riske atacaktı, ondan mı? Onları tam olarak anlamak için aynı şartlar içerisinde bulunmamız, kolay değildir göz göre göre insanı ölüme terk edebilmek.

Bizim yaşadıklarımız da çok farklı değil şuan ülkede, bir mesai arkadaşım grip olup hastaneye gidiyor, bulgularının covid olabileceği söylenip ilk önce test yaptırmasını daha sonra test sonucu negatif ise hastaneye alınabileceğini belirtip gönderiyorlar. Sabaha kadar kendisi evde terleyerek gribi geçiriyor ve işe dönüyor, test sonucu da negatif çıkıyor. Bu kişi başka bir hastalık sebebiyle gitseydi yine aynı şekilde davranılıp test istenip ona göre mi tedavisi başlanacaktı? İnsan bunları düşünmeden edemiyor. Tabi şimdi “sağlık çalışanı insan değil mi?” Diyeniniz de olacaktır mutlaka, evet sağlık çalışanı insan tıpkı benim eşim gibi.

Terör ile mücadele ederken burada başıma bir şey gelir mi demeden gözünü budaktan esirgemeyen asker veya polis nasıl insan ise, herkes evinde kapanmış durumdayken kapınıza kadar siparişlerinizi getiren kuryeler, kamyon tır ve otobüs şoförleri gibi hepsi insan.

Beni kimseye muhtaç etme diye dua eden birine denk gelen Hz. Ali; İnsan insana muhtaçtır, “Beni kimseye yük etme.” Diye dua etmesini buyurmuştur.

Bugün elinizde olan para güç, sağlık yarın olmayabilir, bugün olmayanlar yarın var olabilir, bir sonraki halinizin ne olacağını kestiremeyebilirsiniz, yokluk kapısı alçaktır, eğilmeden geçilmez denir. Kimin ne zaman hangi kapıya varacağı bilinmez siz siz olun kimseye kapınızı kapatmayın ve hiçbir kapıyı çarparak çıkmayın. Güç meraklısı da olmayın, zira ehli değilseniz sizi güç kadar alçaltan bir şey daha bulamazsınız.

Yani arada beyaz gömlek giyip nelere dikkat etmeniz gerektiğini aklınızda tutun çünkü kalpleriniz de beyaz gömlek gibidir kiri belli eder hemen ve kim bilir şuan yaşanılan sıkıntıların tamamının sebebi de odur belki de. Kirlenmiş olan kalplerimiz…