Başarma Arzusu

Başarı hikâyelerini okumasını ve dinlemesini seven insanlarız, yerine göre yaptığımız işi kendimize yakıştıramayıp, yaptığımız işe gereken özeni göstermeyip işin ücretini alırken de aynı şekilde daha fazlasını hak ettiğimizi düşünürüz.

Tuhaf insanlarız, başkalarının başarılarını öyle içten dinleriz ki olayı içselleştirip kendi başarımız gibi hissedip bununla gurur duyabiliriz, evet başkalarının başarısına sevinmek ve mutlu olmak her insanın da harcı değildir büyük ve oturmuş bir kişilik ister bu, fakat gel gelelim bunun bize faydası nedir?

Daha önce bir yazım da bahsetmiştim, “hayran kalmaktan vazgeçin, hayran kalmanız, hayran kaldığınız kişinin başarısı ile aldığınız haz, sizin başarınız ile alacağınız haz ile aynı olursa sizi harekete geçmekten alıkoyar” demiştik. Başta bahsettiğim konu tam olarak bu aslında, başkalarının başarı hikâyelerini dinliyoruz onların başarı yolunda çektikleri zorlukları dinleyip kendi hayatımızda yaşadığımız zorluklar ile bağdaştırıp, hikâyesini dinlediğimiz başarılı insanların ulaştığı refah ve konfor seviyesini biz de ister hale geliyoruz.

Bu hikâyeler bir anda ortaya çıkmıyor, oluşuyor inşa ediliyor, zahmet çekmeden emek vermeden hiçbir olgu ortaya çıkmıyor. Her şeyden önce konfor alanından çıkıp bir şeylerden vazgeçmeden olmuyor, hayran kalınan hayatlar böyle var oluyor. Bu güne kadar bir çok başarı hikayesi dinledim, motivasyon konuşması dinledim fakat motivasyon konuşmasının verdiği coşku ve heyecanı daha sonrasında hayatında kalıcı hale getirebilen kimseyi görmedim.

Hayatın içinde var olan gerek geçim gerek farklı problemlerden ötürü çektiğiniz sıkıntıları, sağdan soldan duyduğunuz veya birebir dinlediğiniz hikâyeler ile özdeşleştirip buradan kendinize konfor alanı çıkarma gafletinde bulunmayın. Zira sizin çektiğinizi söylediğiniz dertleriniz tasalarınız bütün yurdum insanında var oysa ki duyduğunuz başarı hikâyeleri sizin mevcutta olan dertlerinizin üzerine ilave olarak çekilen dert ve tasalardır.