Cennetlik Ve İbretlik

İnanç;

Delil, kanıt, ispat gerekmeksizin, içsel duygularla, güven hissi ile kabul edilen düşünce diyerek özetlenebilir sanırım.

İlk insan ve ilk peygamber Hz. Adem ile başlayan yaşam serüveni, Yaratıcı tarafından yinelenerek tebliğ edilen kurallarla süregelmiştir.

Temelde aynı kuralların tebliğ edildiği semavi dinlerde Yaratıcı’nın kullarına vazife olarak bildirdiği ibadetler de sayısız benzerlikler taşımaktadır.

İbadet kavramını özetle Yaratıcı’nın kullarına emirleri, kulların ise Yaratıcı’nın emirlerine itaati, Yaratıcı’ya olan sevgisi, sadakati, saygısı, hürmeti, şükrü ve sığınması duygularının ifadesi olarak kabul edebiliriz.

Aynı köke/bağa sahip semavi dinlerden olan Yahudilik’te, Hristiyanlık’ta ve İslam’da oruç tutmak, namaz kılmak, tesettür gibi bilindik ibadetler mevcuttur. Bunların yanı sıra diğer emir ve yasaklar da uyumludur.

Dinlerdeki farkı; özetle peygamberler sonrası taraflarının nefsi savaşları ve güç tutkuları olarak görenlerden biriyim.

Günümüzde manastırlarda yedi vakit namaz kılınmaktadır.

Namaz, her Yahudi’ye farzdır. Yahudilikte de namaz ibadeti beş vakittir.

İlk namaz kılanın Hz. Âdem olduğu ifade edilir.

Oruç ibadeti de benzer özelliktedir. Yahudilik’te oruca çocuklar, 12’nci yaşlarında başlar.

Batı kiliselerinde Hristiyanlar 40 gün oruç tutmaya davet edilirler.

Oruç sadece Yahudilik, Hristiyanlık ve İslam gibi ilahi dinlerde değil, insanlık tarihinde neredeyse tüm dinlerde var olan ibadetlerdendir. Budizm, Hinduizm, Brahmanizm oruç ibadeti olduğu bilinen başlıca inançlardır. Babil ve Asurluların da oruç tuttuğu bilinir. Eski Mısırı, Keltleri,  Roma ve Yunanlıları da unutmamak gerek.

Tesettürde de durum farklı değil. Kimi toplumlarda erkekler tarafından kullanılan kefiye, puşi gibi adları olan başörtüsü genellikle kadın giyiminin parçası olarak kabul edilir. Batıdan doğuya, Hristiyanlık’tan Budizm’e kadar farklı dini ve coğrafi çevrelerde yaygınlığa sahiptir.

Bugünkü Katolik kilise kanunları arasında kadınların kilisede iken başlarını örtmelerini gerektiren bir madde vardır.

Yahudilerde ‘başörtüsüz kadın dışarı çıkmamalıdır’ denilmektedir. Hatta Yahudi erkeklerinin başlarına taktıkları kipa da aynı amaçlıdır.

Hin­du­izm, Me­cu­si­lik ve di­ğer inançların ge­le­nek­lerin­de de ör­tün­me vardır. Ör­tün­menin, top­lum­da­ki yapının ifadesi olarak kullanıldığı da olmuştur.  Örneğin Sü­mer­ler­de, ba­şın ör­tül­me­si, özel­lik­le ki­şi­le­rin sos­yal ve mes­le­ki ko­num­la­rı­nı ifa­de eder.

Zaman içerisinde tüm inanç kurallarını etkisi altına alan insani gerçeklik, kendisini modernizim adı altında değişimlere veya reddetmelere bırakmıştır.

Tüm bu inanç formalarının temelinde yer alan öğretilerde Yaratıcı’nın kullarına yaşam koşulları adına açıkça belirttiği kurallar daha fazla yer almaktadır. Yaratıcı kullarına açık ve net olarak özellikle bir hükmü belirtmiştir. Tüm varlıkları yaratan Yaratıcı kullarına huzura gelindiğinde bir kimsenin diğer kimse ile olan hak davasında taraf olmayacağını açıkça belirtmiştir. Yaratıcı’ya bir katkısı veya bir kaybı olmayan ibadetlerde ise muhatap Yaratıcı’nın bizzat kendisidir. Bu nedenle sayısız eksikliklerle çevrili ibadetlerimizin kabulü veya eksiklerimizin affı şefkat ve merhametinden şüphe duyulmayan Yaratıcı iken, en basit geçici dünyalıklar için dahi uzlaşamadığımız insanoğlu ile ebedi alemde ve mahkemede hesaplaşmak ve barışmak çok daha zor olacaktır.

Şimdi “biz bu konulara nereden girdik” diye merak edenleri duyar gibiyim. Ramazan ayını uğurladık, kendimizce ibadetlerimizi ifa ettik, sokaklara taşan cemaatler ile bayram namazını kıldık. Allah ibadetlerimizi kabul etsin.

Rastgele açtığım bir filmi izleyerek dinlenmek istedim. Nereden bilebilirdim yazımın konusunu oluşturacak düşünceler deryasına gark olacağımı.

Tüm dini tariflere bakarak Havarilerden, Sahabelerden, Erenlerden, Evliyalardan, Enbiyalardan farksız belki de çok daha makbul bir cennetliğin hikâyesini izlediğimi düşünüyorum. Şeyhleri, şıhları, seyitleri, hocaları filan saymıyorum dahi, hepimizin sevabı da, günahı da kendi namı hesabımızda kalsın.

Yaşanmış bir hikâyeden uyarlanan Banker Van Het Verzet isimli filmin son sahnesi bana filmde bahsi geçen Banker Val Han’ın cennetle müjdelenen kişilerin tarifine birebir uyan bir kimse olduğunu düşündürdü.

Tabii son sahnede ölmüş kimsenin ardından teslimi yapan kardeşi Van Hall’ de cennetteki yerini alacaklardan olsa gerek.

Kayıt ve denetimin olmadığı, büyük kazançların söz konusu olduğu filmin sonunda fazla veren bütçe tüm kayıtlarıyla sunulabilmişti. Bütçede kayıp tutar sıfırdı. Bahsedilen rakam ise günümüzün 1 milyar eurosuna tekabül ediyordu.

Şöyle bir düşündüm de makamlar, mevkiler, devlet malları, bütçeler, örtülü ödenekler, miras kavgaları, tanıdığım bildiğim din adamları filan…

Yakın tarihlerde görüştüğüm, kendi söylemine göre ziyaretinde bulunduğu bir manevi ortamdan katılımı zarifçe sonlandırılmış, manevi sohbetlerinin siyasi söylemlerle ve döneme göre değişiklikler göstermesiyle tanıdığım bir din, diyanet işleri başkanı sanırım sohbetimiz konusunda girdiği çıkmazla bana güzel bir tavsiyede bulunmuştu. “Sen kendi defterinle meşgul ol” sözlerini şu zamana kadar kendisinden duyduğum en belki de tek doğru söz olarak kabul ettim. Mevla hepimizi Walvaren Van Hal gibilerle yani İslami tanımla “salih kullarla” hemhal etsin.