Hak Hukuk Gak Guk

Selam olsun siz satır dostlarıma. Çocukluk yıllarımızın eğlencesiydi tekerlemeler. Sizlerin de anımsayacağı bir tekerleme aklıma geldi.

Az gittim uz gittim.
Dere tepe düz gittim.
Çayır çimen geçerek,
Lale sümbül biçerek,
Soğuk sular içerek,
Altı ayla bir güzde,
Bir arpa boyu yol gittim.

Geçtiğimiz haftanın gündemine baktığımda bir arpa boyu yol gitmiş olamadığımızı düşündüm.

İnsanlığın doğası gereği yaşamın tüm alanlarında kendimize yakın gördüğümüz insanlarla ilişkilerimiz daha sıcak ve ayrıcalıklıdır. Bu hal iş dünyasında da böyledir. Özel sektör işvereni dahi olsanız bu durum değişmez, işe aldığınız veya yükselteceğiniz kimseler kendinize yakın hissettiğiniz bu kişilerden oluşur.

Bu hal siyasette de böyledir. Hepimizin bildiği gerçeklik; işe alımlar dayılar, amcalar referanslarıyla gerçekleşir. Üzücü, acı; fakat gerçek.

Burada önemli olan şeyin; bu uygulamaların sayısal oranlarında yaşanan artışın büyüklüğü olduğunu düşünüyorum. Örneğin 100 kişinin iş başı yapacağı bir durumda başarı sırasına göre 90 kişi alınsa, 10 kişi ise referans ile alınsa. Fakat gerçek hayatta uygulamalarda durum tam tersi gibi. Bu arada referans ile alınacak istisnai kimselerin istisnai donanımları, yetenekleri, vasıfları, eğitimleri, uzmanlıkları olmalı. Misal ataması yapılacak 100 Doktor ihtiyacının 10 tanesine torna tesfiye, elektronik, ziraat bölümü mezunlarından referansla alım veya atama yapılsın demiyoruz.

Sınırlı süreli yaşantımızı zorlaştırma hususunda ayrı bir yeteneğimiz var. Müstesna ülkem insanı, bizler diğer tüm inanç sistemlerinde de belirtilen, İslam’ın ise özellikle vurguladığı “Hak”  konusunda çok da duyarlı değiliz gibi. Uzunca zaman önce işe alımlarda haksızlığın önüne geçilebilmesi hayaliyle sınav sistemi uygulaması başlatılmıştı. Yeterli olmayan; esasen kişilerin iş branşındaki gereklilikleri taşıdığını taam olarak göstermeyen bu sistem hiç yoktan iyi denilebilir.

Ancak öğrendik ki zamanın güçlü yapıları üniversite sınavları dahil birçok sınavda soruları çalarak kendi taraflarına vermiş, milyonların hakkını gasp etmekte endişe yaşamamış. Çok sayıda kişi hak etmedikleri işlerin sahibi olarak sayısız başarının önüne tıkaç olmuş, sayısız hak sahibi ise mağdur edilmiş. Burada sadece hakları yenilen insanlar mağdur olmadı, gerçek mağdur o kişilerin başarılarından yoksun kalan ülkem ve tüm ülkem insanıdır.

Her şeyin bir miadı var, vakti zamanın güç merkezi ömrünü tamamladı ve o gücünü yitirdi. Bu sayede sayısız hileli işler ortaya çıktı, gerçekler gün yüzü gördü. Bu durumdan ders çıkardık mı? Sanırım koca bir hayır cevabını vermekte sakınca yoktur.

Geçtiğimiz hafta yapılan KPSS sınavı ve ardından başlatılan soruşturmalar ile sınavın iptal edilmesi yabana atılacak bir konu değil diye düşünüyorum.

Milyonlarca insan günlerce, aylarca ter dökerek, kurslara giderek emek, zaman ve para harcayarak sınava hazırlandı. Sınav ise sayısız kamu görevlisinin ek mesaisi ile birçok farklı maliyetlerle milyonlarca para harcanarak yapıldı.

Sonuç ne olacak peki? İptal edilen sınav yeniden yapılacak, milyonlarca lira tekrar harcanacak. Siyasiler mikrofonlara ses vere dursun, bürokratlar değiştirile dursun sonuçta birilerinin suçu ve bu suçun saymakla bitirilemeyecek olumsuz etkileri ortada kaldı.

Adli ve idari makamların, kolluk güçlerinin üzerine doğan bir yığın iş yükü ve tabi bu sırada doğan kamu maliyetleri de apayrı bir konu.

Tekerlememiz ne diyordu “Bir arpa boyu yol gittim”

Dönüp baktığımda bir arpa boyu yol gidememiş olduğumuzu düşünüyorum dediğim için haksız mıyım?