Özlem’ce; Atalet

Hava çok sıcak. Canım hiçbir şey yapmak istemiyor. Sadece öylece oturup vakit geçirmek istiyorum. Daha doğrusu vaktimi öldürmeye çalışıyorum. Gece olsa da uyusam bir an önce. Tüm gün telefona bakmaktan, televizyon izlemekten gözlerim de şişmiş sanki. Bu halde zaten kimseyle görüşemem. Yapılacak o kadar işim olmasına karşın biraz daha erteleyebilirim sanki. Aman birazdan yaparım.

Bu cümleler tanıdık geldi mi size? Kaçınız bunlardan en az bir ya da birkaçını düşündü? İşte bakın hepimizin başına kolayca gelebilecek bir durum bu. Atalet. Her şeyi erteleme alışkanlığıdır. Tembellik etmek bir yere kadar eğlenceli bile olabiliyor zaman zaman. Ancak bu bir alışkanlığa dönüşmeye başladığı zaman önü alınamaz hale de gelebiliyor. İpin ucu kaçtı zaten diye düşünüp daha da hiçbir şey yapmamaya başlıyor insan. İşte bu ataletin güçlü kollarıdır. Bunun iki ana sebebi vardır aslında. Birincisi, gerçekten yapacak bir şeyinizin olmamasıdır. Hiçbir işiniz, hiçbir hobiniz, hiçbir arkadaşınız, hiçbir sorumluluğunuz yoksa bu kaçınılmaz olabilir. Ayağa kalkmanız için bir sebebiniz yoktur ve konfor alanı sizin için bir örümcek ağı gibidir. Azıcık hareket etseniz bile daha çok yapışırsınız ağlara. Yeni projeler, yeni atılımlar hiç size göre değildir. Birileri zaten yapıyordur. Siz neden kafanızı ve bedeninizi yorasınız ki? İşte burada çözüm ilk olarak çok basit bir adım atmaktır. Kendinizi bir düşünün. Oturmak, yatmak dışında neyi yapmak size biraz da olsa keyif veriyor? Bir amaç mutlaka vardır. Ama iyi düşünün. İlk yapacağınız şey mutlaka kelebek etkisi yaratacağı için çok önemlidir. O ilk adımı attığınızda yaşayacağınız hazzı sakın kaybetmeyin ve devam edin adımlarınıza. Bu süreci iyi yönetirseniz artık tembel, atalete sahip biri olmayacaksınız emin olun.

İkinci sebep ise birincinin tam tersi çok fazla yapacağı işi olan, bir sürü hayalleri, hedefleri olan ama hangisinden ve neresinden başlayacağını bilemeyip hiçbir şey yapmayan insanların yaşadığıdır. Burada çözüm biraz daha basit ve etkilidir. Acil-önemli-acil olmayan-önemli olmayan listesi yapmaktır. Yapmanız gereken, yapmayı planladığınız tüm işlerinizi bir kağıda yazın. Ama hepsini. Şimdi listemizde yer alan en acillerini ayırın. Biraz daha az önemliler bir tarafa. En acil olmayan ve en önemsizler listenin en sonunda kalabilir. İşte burada hareket rotanız belli olacaktır. Önemsiz işlerle uğraşıp zamanınızı harcadığınızda önemli ve acil olanlar hep kafanızı meşgul edecek hatta bu size para ve kariyer kaybı olarak bile geri dönebilecektir. Bunu engellemenin en keyifli ve kolay yolu bu listedir sevgili okurlar.

Gelelim ataletin psikolojik tarafına. Hep kendi bildiğiniz mi doğrudur? Karşılaştığınız herhangi bir problemin çözümü için en iyi fikir ve çözüm sadece sizinki midir? Başkalarından yardım almak sizin için çok mu gereksizdir? İşte bakın psikolojik atalette de bu yanılsama vardır. Problemin çözümü çok basit olsa bile siz sadece kendi doğrularınızla hareket ettiğinizde olası daha kolay çözümleri reddetmiş ve işinizi çok yavaşlatmış olabilirsiniz. Kendine güvenmek başka bir şeydir. Tabi ki güvenmelisiniz ve her durumda kendinizi onurlandırmalısınız. Ancak destek almak da size kendinizi kötü hissettirmemelidir. Amaç sorunun çözülmesi ise kimin katkı olması gerekiyorsa bırakın olsun. Alıp kabul etme enerjisi burada da var gördünüz mü? Burada şu soru çok yerinde olacaktır. Cevabını vermeden, cevabının gelip gelmediğine takılmadan sorun. Her şeyi kontrol etmenin nesini seviyorum? Benim kontrolüm ve eforum dışında gelen yardımları reddetmenin nesini seviyorum? Haydi biraz bu soruları sorun kendinize ve gelen enerjilere de açın kendinizi.

Bir gün bir yerde yüz yüze de görüşebilmeyi seçiyorum. Takipte kalın. Hoşçakalın.