Neopalyum

Guşan ve Mafe tam kapıdan çıkmışlardı ki Denef ile karşılaştılar. Denef alnına dökülen kâkülleri üfleyerek konuştu.

Denef:  Yine bekleyen benim değil mi gençler? Şaşırdık mı? Hayır. Bir kerede şu sınıftan ilk siz çıkın yahu.

Mafe: Ah benim parlayan ipeğim. Valla haklısın. Bu kez ben sebep oldum. Ya derste uyanıkken neler oldu bir bilsen.

Denef: Uyurken diyecektin sanırım.

Mafe: Yok yok bildiğin uyanıktım. Laf duymayayım diye çok zorlandım ama uyanık kaldım. Hoş yine de laf duydum.

Guşan: Ya gözleri açıktı, bilinci kapanmıştır.

Denef: Sen niye uyandırmıyorsun ki kızı?

Guşan: Uzak oturdu  bana bal böceğim

Denef: O ne be böcek falan

Guşan: Az romantik olmayı deniyorum. Ortam yumuşatmakta iyiymiş.

Denef: Kendin ol canım. Sen cool halinle yumuşatırsın her ortamı.

Mafe: Merhaba. Bende buradayım aşk böcekleri. Önemli bir şey anlatacağım dinleyin beni ama.

Mafe, Denef’in koluna girdi. Sürüklercesine yürütürken olanları anlatmaya başladı. Guşan tek elini cebine sokup, her zaman ki karizmasıyla yanlarında yürüyerek konuşmaları dinlemeye başladı.

Mafe: Metkan hoca yine “hayal edin olur” diye ders anlatıyordu. Ben de içimden dalga geçiyordum kendimce. “rektör olacağımı hayal edeyim” falan diye eğleniyordum. O esnada Metkan hoca “şimdi rektör olayım o zaman hayallerimde diyebilirsiniz. Çalışırsanız olur” dedi. İçim buz gibi oldu. Bu adam da farklı bir şeyler var.

Guşan: Evet katılıyorum sana Mafe. Geçen günde uzay mekiğine binip evine gitti. Ben de bu adam ne farklı dedim.

Denef: Guşan oldu mu hiç şimdi? Sen gibi karizmatik adama böyle şakalar.

Guşan: Açım aç. Hep ondan oluyor bunlar. Mafe hanım bunları bıraksa da bizi bir pizzacısına götürse. Elleri ile güzel pizzalar yapsa. Doyduğum da özüme dönerim söz.

Denef: Bak işte bu sana yakışan harika fikirlerden. Hadi Mafe ben de çok açım. Gidelim valla

Mafe: Anlaşıldı. Hadi gidelim de sizi bir doyurayım madem.